Als twee ex’en vechten om een been
Als jurist stel ik vast dat een geschil uitvechten voor de rechtbank veel tijd en geld kost en er aan de eindmeet alleen winnaars en verliezers zijn. Als bemiddelaar werk ik samen met beide partijen aan een onderhandelde oplossing. Dat is niet alleen sneller en goedkoper, maar ook beter aanvaardbaar voor beide partijen. Hierbij is geen sprake van winnaars en verliezers.
Rechterlijke wegen zijn soms onvoorspelbaar…
Onderstaand voorbeeld komt uit Budget & Recht (juli/augustus 2020). Een getrouwd koppel gaat uit elkaar. Ze komen er niet uit wie het huis na scheiding zal overnemen. Het komt tot een rechtszaak. De rechter wijst de woning toe aan mevrouw. Omdat zij in de streek geboren was, haar naaste familie daar woont en zij na de feitelijke scheiding in de woning is gebleven samen met de zoon die ze met haar ex had. De rechter vindt de binding die de man had met de streek en zijn gehechtheid aan het huis en de tuin ( tuinieren is zijn hobby) minder belangrijk. De man gaat in beroep tegen de uitspraak.
Het feit dat hij na de feitelijke scheiding naar een appartement in de buurt van zijn werk verhuisde, was geen vrije keuze, aldus de tweede rechter. Hij heeft die verhuis zelf altijd als tijdelijk afgedaan. De tijdelijke regeling gebeurde ook in het belang van de zoon: zo kon die in een vertrouwde omgeving blijven wonen met zijn moeder, die meer betrokken was bij zijn opvoeding en studies. Maar dat speelt geen rol meer nu de zoon afgestudeerd is en werkt.
Wat het argument van mevrouw betreft over haar binding met de streek sinds haar geboorte en de nabijheid van haar familie, oordeelt de rechter dat dit meer gaat over een binding met de streek dan met de concrete locatie van de woning. Ook bij de man is er sprake van een binding. Hij heeft uiteindelijk jaren in de streek gewoond en had zich er erg in het sport- en verenigingsleven geïntegreerd. Hij is het bovendien die de ruime woning met de grote tuin altijd heeft onderhouden. Terwijl mevrouw vooral het onderhoud en het interieur van de woning heeft verzorgd. Dat zij al die jaren sinds de feitelijke scheiding in de vroegere gezinswoning verblijft, vindt de rechter niet doorslaggevend.
De conclusie is dat de belangen van beide partijen min of meer gelijkwaardig zijn. Maar omdat de man de financiële mogelijkheden heeft om de woning over te nemen en meer perspectieven biedt qua onderhoud van de grote woning en tuin, krijgt hij gelijk van de tweede rechter, die de woning aan hem toewijst.
Hof van beroep van Gent ( 25/10/18)
Terechte uitspraak of niet? Zo een rechtszaak kunt u vermijden door te kiezen voor bemiddeling.
Lees zeker ook:
Een (scheidings)conflict? Stap niet te snel naar de rechtbank. 23/06/20
Verplichte bemiddeling bij scheiding? 9/01/20
Scheiding? Vermijd een rechtszaak, kies voor bemiddeling. 5/07/18
Wat gebeurt er met ons huis bij een scheiding? 7/08/19
