Co-ouderschap: the next best thing?

Co-ouderschap: the next best thing?

Steeds meer gescheiden ouders kiezen ervoor om de zorg voor hun kinderen na de scheiding min of meer gelijk te verdelen. Ze kiezen voor co-ouderschap. De kinderen hebben in dat geval twee huizen waartussen ze heen en weer gaan en waar ze ongeveer even lang blijven.

Uit onderzoeken blijkt dat kinderen zich bij een goed lopend co-ouderschap het beste voelen. Doordat beide ouders bij hun opvoeding betrokken zijn, hebben kinderen minder last van een loyaliteitsconflict of het gemis van een ouder.

De praktijk is ingewikkeld

De intenties van ouders die voor co-ouderschap kiezen zijn over het algemeen goed. Toch blijkt het in de praktijk nogal wat problemen met zich mee te kunnen brengen, waardoor een van de twee ouders na verloop van tijd een wijziging in de zorgregeling wil. En na een mislukt co-ouderschap staan de ouders vaak meer tegenover elkaar dan daarvoor. Goed dus om zorgvuldige afwegingen te maken voordat de keuze voor co-ouderschap wordt gemaakt.

De begeleiding van een bemiddelaar kan hierbij een enorme hulp zijn. Rustig samen met elkaar afwegen en overleggen hoe je de kinderen in dit ingrijpende proces centraal kunt stellen, is het doel van bemiddeling. Op die manier kun je nodeloos getouwtrek en pijnlijk geharrewar tijdens en na het scheidingsproces voorkomen.

Co-ouderschap en kinderenNadenken over co-ouderschap…

Co-ouderschap vraagt dus heel wat denkwerk en overleg. Het is zeker niet de bedoeling om co-ouderschap te ontmoedigen, integendeel! Dit artikel wil ouders vooral stimuleren om na te denken over waar ze aan beginnen en om eerlijk te zijn over hun mogelijkheden en motieven. De kans op een geslaagd co-ouderschap wordt zo groter.

… is nadenken over volgende vragen

  • Is er voldoende financiële ruimte en is het praktisch haalbaar?
  • Zijn beide ouders gewend om te zorgen? Zijn de kinderen gewend dat beide ouders voor hen zorgen?
  • Hebben ouders dezelfde opvattingen over opvoeding?
  • Kunnen de ouders met elkaar communiceren en beschikken zij over probleemoplossende vaardigheden?
  • Zijn er oneigenlijke of verborgen motieven voor co-ouderschap?

In een volgende bijdrage ga ik verder in op bovenstaande vragen.

 

Ontleend aan: Co-ouderschap: tips voor een kritische toets, door J. van der Waerden, MfN Tijdschrift Conflicthantering , jg.9, nummer 2, 2014