Ouders beslissen samen
Bij co-ouderschap delen ouders officieel het ouderlijk gezag ongeacht hoe de verblijfsregeling is verdeeld. Dat betekent dat de ex-partners samen verantwoordelijk zijn voor de opvoeding van hun minderjarig kind en bijgevolg ook samen de schoolkeuze bepalen. Vanaf 12 jaar gebeurt die schoolkeuze in principe in samenspraak met het kind.
Ouders raken het niet eens met elkaar
Het aantal ex-partners dat het niet eens raakt over de schoolkeuze van hun kind stijgt. Meestal duikt het probleem op wanneer één van beiden verhuist en de afstand naar school een probleem wordt. Ook bij de overgang van kleuterschool naar lagere school of van basisonderwijs naar middelbaar onderwijs ontstaan er vaak discussies. Wat voor de ene partner ‘een goede school ’ is, kan dat voor de andere net niet zijn. Daarnaast kan ook de keuze van de richting of het kiezen voor een internaat of niet heel wat problemen opleveren.
Juridisch steekspel en zoveel meer….
Ouders vechten de schoolkeuze steeds vaker uit voor de rechter. Zelfs op 1 september betwisten ex-partners soms nog de schoolkeuze, zodat kinderen niet naar school kunnen omdat hun ouders er niet uitkomen en/of de rechter nog geen vonnis velde. Of de ene ouder schrijft het kind in zonder medeweten en/of toestemming van de andere ouder, waarna dit ook weer een juridisch staartje krijgt. Kinderrechtencommissaris Bruno Vanobbergen krijgt steeds vaker klachten binnen van ouders die in een juridisch steekspel verwikkeld zijn over de schoolkeuze van hun kind. Nefast voor de kinderen, vindt hij, want zij worstelen met een loyaliteitsconflict tussen hun vader en hun moeder.
Scholen zitten vaak in een moeilijk parket. Als er maar één ouder komt inschrijven, gaan ze er meestal van uit dat de andere ouder instemt. Dat is dus niet altijd het geval. Bij de minste twijfel kan de school best weigeren de inschrijving uit te voeren, tenzij de andere ouder uitdrukkelijk zijn/haar akkoord (handtekening) geeft.
Bemiddeling
Als de schoolkeuze een probleem wordt, hoeven ex-partners niet meteen te opteren voor een procedure bij de rechtbank. Zij kunnen ook via bemiddeling tot een oplossing komen. De familiaal bemiddelaar luistert als onafhankelijke derde naar beide partijen. Hij probeert samen met de ouders zicht te krijgen op de knelpunten van die problematische schoolkeuze. Zo kan ruimte gemaakt worden voor de verschillende visies van de ouders over hetgeen zij een ‘goede school’ noemen of over wat zij verwachten van ‘een school op maat van hun kind’. De mening van het kind zelf kan hierbij aan bod komen.
Ook in het geval van een verhuis van een ex-partner, kan bemiddeling heel wat leed voorkomen. De ouder die een verandering aanbrengt in een situatie (bv. door te verhuizen), zal best een compromis zoeken met de andere ouder. Rechters hebben immers een voorkeur om kinderen in hun vertrouwde omgeving te laten.
Naast bemiddelen om tot een goede oplossing te komen, kan de bemiddelaar alleszins ook een juist wettelijk kader schetsen mocht één van de ouders onverhoopt toch overgaan tot het maken van een schoolkeuze tegen de zin van de andere ouder.
De rechter beslist…..
Als ouders opteren voor een juridisch steekspel, kunnen ze een procedure opstarten voor de rechter. Deze beluistert de argumenten van beide partijen. Kinderen vanaf 12 jaar worden steeds gehoord. Uiteindelijk zal de rechtbank beslissen. Zij houdt onder meer rekening met de afstand van de verblijfplaats van het kind tot de school, de eerder gemaakte afspraken over de schoolkeuze, het belang van het kind…. Kortom, de schoolkeuze ligt hier volledig in handen van de rechter en niet meer van de ouders.
Wilt u hierover meer uitleg, maak dan gerust een afspraak of neem contact op via het invulformulier. Ik help u graag verder.
