Kamers voor minnelijke schikking werken, maar staan onder druk
De rechtbank van Antwerpen lijkt er voorlopig in te slagen de vertraging binnen de perken te houden, al zijn de zittingen vaak overvol. ‘We proberen zo snel mogelijk richting te geven aan een zaak’, zegt voorzitter Bart Willocx. ‘Onder meer door in te zetten op bemiddeling en de kamer voor minnelijke schikking.’
In die kamer probeert een rechter samen met de partijen tot een overeenkomst te komen over de regeling voor kinderen, onderhoudsgeld, enzovoort. ‘De formule werkt’, zegt Willocx. ‘Er is bij ons vrij veel vraag naar. De setting is helemaal anders – meer vertrouwelijk – waardoor de rechter ook meer beweegruimte heeft.’
‘Het sterkste is dat de partijen zelf de oplossing naar voren brengen. In drie op de vier gevallen gaan ze met een (deel)akkoord naar huis.’
De minnelijke schikking is wel arbeidsintensief en staat daardoor ook onder druk. In de provincie Antwerpen zijn er elke voormiddag twee rechters en griffiers mee bezig. Ze behandelen zo’n drie à vier zaken per zitting.
Zestig dossiers op één voormiddag
Op de Gentse familierechtbank worden zestig dossiers op een voormiddag behandeld door één rechter. Dat gaat over omgangsregelingen met kinderen, alimentatie, school- en verblijfskeuzes. Er wordt daar over levens beslist. Je mag als rechter nog zo plichtsbewust zijn, dat kan niet anders dan fout lopen.
Oorzaak van het probleem: bij de invoering van de familierechtbank, nu een jaar geleden, werden bevoegdheden weggenomen bij de vrederechter, die vroeger een groot deel van het werk bij familiezaken deed. Maar die nieuwe familierechtbanken kregen geen extra rechters. Integendeel. Er gaan minder zittingen door omdat er onvoldoende rechters voorhanden zijn. Kafkaiaanse toestanden zijn het resultaat: burgerlijke zaken kunnen pas gepleit worden twee à drie jaar nadat ze op de rechtbank worden ingeleid. Mensen die maanden uitkeken naar de behandeling van hun zaak, krijgen een brief in de bus waarin hen wordt medegedeeld dat hun zaak (onbepaald) werd uitgesteld wegens overbelasting van de rol.
Met de huidige middelen is het kiezen tussen de pest en de cholera. De keuze tussen snel en oppervlakkig of grondig maar onaanvaardbaar traag recht spreken schrijft advocaat Joris Van Cauter in zijn opiniestuk in De Standaard.
Bron: De Standaard – 31/08/2015