Familienetwerk als beschermjas
Kinderen in een scheiding hebben een netwerk / familie nodig. Het uiteenvallen van het oorspronkelijke gezin naar een eenoudergezin wordt vaak ook nog eens gevolgd door een overgang naar een nieuw samengesteld gezin. Dat vraagt heel wat aanpassing en flexibiliteit van een kind. Het is goed dat de omgeving in die periode extra ‘beschermjassen’ biedt.
Ouders
De eerste ‘beschermjas’ kunnen de ouders zelf bieden door de manier waarop ze de scheiding aanpakken en erover communiceren met hun kind. Het is belangrijk dat kinderen blijven voelen dat ze ertoe doen en dat de relatie tussen ouders en kind warm, begripvol en ondersteunend is. Zo is de verblijfsregeling op zich niet zo belangrijk, maar wel de mate waarin ouders erin slagen om hun ouderschap binnen die verblijfsregeling te reorganiseren vanuit het perspectief van het kind. Uit recente studies blijkt dat co-ouderschap niet noodzakelijk voor elk kind de zaligmakende oplossing is. Die regeling moet rekening houden met de noden en behoeften van het specifieke kind en zijn ouders. Dat houdt ook in dat zo’n ouderschapsregeling meegroeit met de leeftijd en de noden van het kind en dat ze dus kan wijzigen. (lees ook: Een ouderschapsregeling wijzigen).
Het is bovendien belangrijk dat het kind niet blootgesteld wordt aan het conflict tussen beide ouders. Kinderen die voortdurend negatieve verhalen over de andere ouder horen of kinderen die ‘boodschapper’ zijn, hebben het moeilijk. Ze zijn voortdurend op hun hoede, ze willen noch de ene noch de andere ouder kwetsen.
Familie
Soms worden ouders zozeer opgeslorpt door alle (relationele) beslommeringen dat ze hun kinderen niet altijd kunnen bieden wat ze nodig hebben. Zeker in het geval van vechtscheidingen is de behoefte aan extra ‘beschermjassen’ groot. Grootouders die een veilige en betrouwbare plek bieden voor hun kleinkinderen en geen partij kiezen voor of tegen een van de ouders, zijn dan van onschatbare waarde. Ook broers en zussen, ooms en tantes zijn belangrijk. Sommige kinderen vinden ook wel steun bij stiefzussen, stiefbroers en plusouders binnen een nieuw samengesteld gezin.
Familie kan steun geven op diverse manieren: een luisterend oor bieden, een vertrouwde en veilige plek zijn waar het kind tot rust kan komen en waar het kan ontspannen. Familieleden kunnen het kind geruststellen dat het heel normaal is dat het worstelt met alles wat er gebeurt. Ze kunnen het kind het gevoel geven dat het er niet alleen voor staat. Uiteraard heeft dit alleen maar zin als men erover waakt om loyaal te blijven tegenover beide ouders en geen uitspraken te doen die van weinig respect getuigen.
Soms vraagt die rol van betrokken familie dat je je daadwerkelijk moet bemoeien (lees ook: Vechtscheidende ouders) en het gesprek moet durven aangaan met de ouders. Als ze door hun eigen woede en pijn geen oog en oor hebben voor de noden en behoeften van de kinderen, moet de omgeving ingrijpen in het belang van de kinderen.
Bron:
Studiedag ‘Gezinstransities vanuit het perspectief van kinderen’ Ucsia Antwerpen (2015)
Rapport ‘Awel, ik ben in de war door de scheiding van mijn ouders.’ C. Wiewauters en K. Emmery (2016)
Wilt u meer informatie? Maak dan gerust een afspraak of neem contact op via het invulformulier. Ik help u graag verder.
